Sustum

Sustum, suskunluğun bile susuşu var üzerimde... Ne yazsam da anlatamam belki içimdeki suskunlukları yada kırıkları... Güneş açmış olsada ısınamıyorum. Üşümüşüm fazlasıyla... Yüreğim çırpınıyor, bir ümit işte ısınma çabasında... Isınamadıkça çaresizliğe boyun büküyor adeta... Neden yada niçin dememek için susmayı tercih ediyor belkide çaresizce...
 

-Sümeyra Ks. (.sKs.)

Kayıplarda

Durgunluk nedir sizce? Birşeylere karşı direnmek, durmak, durulmak mı yoksa bir anda hiç anlamadan dünyadan kopmak mı?.. Durgunum, yüreğim kendisine küsmüşcesine sessiz ve yorgun... Bu hayat nekadar da yorar oldu. İnsanlara laf anlatmak mı yoksa anlatamamak mı yordu bir türlü bunu ayırt edemiyorum.. Belki herşey ortada ve bende tam ortanın ortasında kayıplarda... Bazen insan hayal eder ya... Başını alıp gidesi gelir kimselerin olmadığı ıssız sessiz uzak yerlere.. Yani kayıp olmak ister, bulunamamak ister yüreğinin suskunluğunu ve yorgunluğunu yok etmek ister ama olmaz ya işte hayalden ibaret kalır, kalırda daha da ağır gelir bu yüreğe... Öylesine durgun, yorgun ve suskunum işte... Yüreğim kendisiyle barışmak istedikçe hayatın zorlukları takılıveriyor engeller koymaya devam ediyor.. Peki ne yapmalı şu dünyada Rabbe sığınmaktan başka?... Ortanında tam ortasındayım işte... Tam ortasında kayıplarda...

Sümeyra Ks. (.sKs.)

Ey Yar

Gülüşüne ömrümü verdiğim.. Tek damla göz yaşına öldüğüm... Sensin yâr! Sen... Sensiz bu şehri düşünmek bile acı verirken, sensizliği göstermesin yaradan... Seviyorum yâr seviyorum delicesine.. Çılgınlar gibi... Bulamadığım bir çok söz gibi... Seviyorum yâr... Öyleki, bir bıraksan şu elimi kaybolurum, ben benden giderim yâr... Kara toprak olur giderim yââârrr...... Hayatım sensin, nefes almaksa eğer o sensin yâr.. Nefesim sensin seennn ! Ey yâr bakmaya kıyamadığım... Öylesine seviyorken seni ve senden başka kimsem yoksa bu şehirde senin için yaşıyorum demektir yâr... Senin için... sEnin içinn ey yâr... Herşey ve herşeyim senin için yâr... ♥ E ♥

- Sümeyra Ks.

Zoruma Gidiyor

İnsan olduğumu unutturan insanların, insan olduklarını bilmek zoruma gidiyor... İnsanoğlu çok garip bir varlık. Çözmeye çalıştıkça düğümlerde boğuluyorsun.. Tam çözecek gibi olurken busefer insanlar başlıyor boğmaya... Hazır bekliyorlar sanki? Her an bir zarar verme çabasında olmaları nekadar da tuhafıma gidiyor... İnsanım demeye korkar oldum.... İnsan olmayı unutturdular.. Bizi bizden soğuttular... Zoruma gidiyor... Elden birşeyin gelmemesi zoruma gidiyor.. Söylenecek çok şey varken susmak zoruma gidiyor... Haksızlığa boyun eğmek zoruma gidiyor... Yüreğimde kopan fırtınaları durduramamak zoruma gidiyor... Fırtınanın hesabını yürekten sormak zoruma gidiyor... Çare bile çaresizliğin içinde boğulurken nasıl nefes alsınki bu yürek..? 

Sümeyra Ks. (.sKs.)

Öylesine

Öylesine derin ve öylesine sessiz... Çırpındıkça görülmez oluyorsun. Kime ne anatsanda sen yokmuşsun gibi hayatlarına devam ediyorlar.. Ortada bir yanlış var, varda yanlışı kabullenen o insanlar yok.. Haksızlıklar desen almış başını gidiyor. Peki bu haksızlığı tetikleyen hayatmıdır yoksa insanın nefsimidir diye sorsam bir çoğumuz nefs diyecektir.. Nefse sürükleyen halbuki hayat değilmidir... İnsanın hayatındaki yaşam nefsine hükmetmiyormu? Hani şu ''özenti'' dediğimiz kelime var, bizi zarar ziyana uğratan. Hani birde ''insanlar ne der'' diye bir hayat biçimi vardır ve ona göre yaşar herşeyin en iyisini isteriz yada kendimiz için iyi olan şeyin insanlara göre kötü olması sebebiyle kendimize ettiğimiz şu hayat biçimi... Anlamakta zorluk çekiyorum insanları, dinimiz islam fakat yaşantımıza bunu yansıttırmıyorlar şu ''bazıları''... Özenti almış başını gidiyor... Kimseye değil insan kendisine zarar verdiğinin farkında bile değil ne yazıkki.. Anlamıyorum şu ''bazılarını'' başkalarına kızdıkları şeylerin en aalasını yapmaları nekadar da tuhafıma gidiyor...

Sümeyra Ks. (.sKs.)

İstiyorum

Mutluluk nedir diye sorsalar, bir çocuğun elindeki şeker derdim... Sizce peki nedir mutluluk? Çocukken oynadığımız oyunlarmı yada yediğimiz onca şekermi? Büyüdük  ve aldılar elimizdeki şekerleri. Acı verdiler elimize şeker yerine, oda yüreğimizi parçaladı ansızın... Geri versinler mutluluğumuzu. Masum, tertemiz, acısız yüreğimizi geri versinler.. Elimizdeki acıyı alıp yerine şeker tutuştursunlar geri... Çokmu şey istiyorum bilmiyorum ama istiyorum. Yalan insanların yalanlarından arınmak istiyorum... Barışcıl bir dünya istiyorum. Mutlu bir hayat. Yani özlediğimiz çocukluğumuzu istiyorum.. Uçurtmamı uçurup, özgürlüğe salmak istiyorum...

Sümeyra Ks. (.sKs.)