Öylesine derin ve öylesine sessiz... Çırpındıkça görülmez oluyorsun. Kime ne anatsanda sen yokmuşsun gibi hayatlarına devam ediyorlar.. Ortada bir yanlış var, varda yanlışı kabullenen o insanlar yok.. Haksızlıklar desen almış başını gidiyor. Peki bu haksızlığı tetikleyen hayatmıdır yoksa insanın nefsimidir diye sorsam bir çoğumuz nefs diyecektir.. Nefse sürükleyen halbuki hayat değilmidir... İnsanın hayatındaki yaşam nefsine hükmetmiyormu? Hani şu ''özenti'' dediğimiz kelime var, bizi zarar ziyana uğratan. Hani birde ''insanlar ne der'' diye bir hayat biçimi vardır ve ona göre yaşar herşeyin en iyisini isteriz yada kendimiz için iyi olan şeyin insanlara göre kötü olması sebebiyle kendimize ettiğimiz şu hayat biçimi... Anlamakta zorluk çekiyorum insanları, dinimiz islam fakat yaşantımıza bunu yansıttırmıyorlar şu ''bazıları''... Özenti almış başını gidiyor... Kimseye değil insan kendisine zarar verdiğinin farkında bile değil ne yazıkki.. Anlamıyorum şu ''bazılarını'' başkalarına kızdıkları şeylerin en aalasını yapmaları nekadar da tuhafıma gidiyor...
Sümeyra Ks. (.sKs.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder