Papatya

Papatya olup, yaprak yaprak koparılasım var... Seviyor sevmiyor diyerek değil. Sadece tek bir fark ile, sabır diye diye...

.sKs.

Kime ne

Yine gece oldu. Ve yine uyuku tutmuyorsa, gecenin hiç bir suçu yoktur.. Geceye bulaşan hayaller, kırgınlıklar yada anılardır suçlu olan. Ne yapacağını bilmez insan böyle anlarda. Sadece uzanırsın yatağına ve açmışındır geceye ortak olan hüzünlü şarkıları. Dinler durursun, düşünür durursun hatta kendine veya kendinden olamayanlara kızar durursun... Ne halde olduğunu kimse bilmez, anca Rab bilir ve karanlığın karasının yansıdığı duvarlar bilir halini. Yeri gelir başını vurasın gelir. Bir kurşun sıkasın gelir geçmişte seni acıtan herşeye ve kimse görmez yüreğinin parçalanmış halini.. Kimseler duymaz yürek çığlığının bile acı çektiğini. Haykırsan ne fayda? Yıkılsan ne fayda yada ölsen ne fayda? Hiç birşey geriye gelmiyorken, yürek yangını nasıl söner... Acıtır sessizliğide, çığlığıda. Kime ne?..

.sKs.

Yazsam

Yazsam diyorum sonra yazsam roman olur diyorum, sonra yazsam diyorum sana olan aşkımı anlatan bir kitap. Sonra vazgeçiyorum ne kitap yeter aşkımı anlatmaya ne dağlar ne yollar ne dünya yetmez işte seni anlatmaya sevgili... Gözlerine baktığımda bile gözleri dolan bir insan var karşında. Gözlerine bakmaya layıkmıyım bilmiyorum ama gözlerine bakıp, seni çok seviyorum demeliyim her defasında. Dile getirmeliyim bunu, esasında haykırmak geliyor içimden haykırsam dünyaya duyururmuyum sesimi diyorum. Diyorum sonra vazgeçiyorum yine sevgili. Gözlerine söylemeyi tercih ediyorum sonrasında... Gözlerin anlatıyor çünkü herşeyi bana. Ve bu bütün dünyaya bedel oluyor, beni benden alıyor be sevgili...

.sKs.

Geceler

Geceler sana mı vurgun yoksa benim sana olan vurgunluğum mu yansır gecelere s'e'vgili? Saat gece 3ü vururken, gözlerim sen diye yanarken... Yokluğun acıtır, uyukularım terkeder beni... Sana sesleniyorum s'e'vgili geceler sana mı vurgun yoksa geceler bana mı vurur!... 

.sKs.

Sebebim

Uyuku tutmadı yine bu gece
Hüzün kokuyor odamın heryeri
Pencereyi açsamda yetmiyor
Gelmiyor mutluluğun sebebi

Yokluğun sarar bedenimi
Çaresizlik vurur yüreğimi
Sustursamda sessizliğimi
Gelmiyor sevdamın sebebi

Acıtır sensizliğin şehri
Umutsuzca ağlar zaman
İstesemde geçmez günler
Gelmiyor ömrümüm sebebi...

.sKs.

Soğudum

Soğudum. Mevsimdenmidir yoksa insanlardanmıdır bilemiyorum ama Soğudum. Üşümek değil bu bambaşka bir duygu. Durgunlaşmakla beraber susmak mı demeli, nasıl tanımlamalı bilemiyorum ama Soğudum. Soğuk esiyor, şiddeti pek kuvvetli. Hayat vuruyorda vuruyor... Esip esip duruluyor... Birde gönüle söz geçirse, ah birde şu gönülü fırtına alıp götürse ya? Esmeyle kalmasa keşke... Yoruldu bu gönül galiba... Nedendir niyedir yine bilemiyorum ama suskun bu gönül...

.sKs.

Efkarlıyım

Yine efkarlıyım bu akşam, sorma hiç neden? İçimde eser sert rüzgar ve yağmurla boğulur yüreğim.. Ardından fırtınayla karışır kar taneleri, O beyazdır ama insanlar kara. O temizdir ama insanlar karanlık... Gelde anla dersin içinden sessizce ama anlam veremezsin işte insanlara... Güven bana derler en derin acıyı hissettirirler, yalan dünya bu olsa gerek. Yeri gelir anlatamazsın derdini, toprak olur sırların... Anlat derler anlat dertler paylaşıldıkça azalır derler. 
Yarın bir bakmışsın çoğalmıştır. Herşey boştur! Bu dünyada gerçek ve doğru insan bulmakta zordur... İnsan dediğimizde bir durur düşünürüm hatta ve hatta geri adımlar atmaya başlar ayaklarım... Nedendir bilinmez desemde herşeyin vardır sebebi bilir Rabbim! Ötesi gerisi yok işte, dünya ortada insanlarda ortada... Gün gelecek elveda diyeceğim toprak olacağım ve unutulacağım... Kim nederse desin sonumuz ölüm etmemeli zulüm...

.sKs.

Sensizlik

Oysa sensizlik çok zordu... Zor olmasaydı rüzgar esermiydi sessiz ve sensiz... Sensizliğin oluşumuydu sessizliğim... Gitmeliydim başkalarına göre, sana göre kalmalıydım belkide... İşte bu anda başladı bütün çaresizliğim.. Ne kalabiliyordum nede gidebiliyordum... En kötüsü de ne bilirmisin, senden ayrı kalmak, ihtiyacımın olduğu an yanımda olamaman, sarmanı istediğimde saramaman, ağladığımda gözyaşımı silememen, üzüldüğümde güldürememen... Gözlerimi her kapadığımda sen geliyorsun... Gitmemen için ya ölüm uyukusuna yatmalıyım yada... Bende bilmiyorum işte! Ayrılığın ve aşkın tarifi olmasa gerek anlatamıyorum... Ne gündüzüm gündüz, nede gecem gece. Sen yoksun ya işte yürek suskun ve yorgun... Senin gücüne ihtiyacım var sevgili... Gücün bana güç katıyorken şimdiyse çok halsiz kaldım...

.sKs.

Yazasım Geldi

Yazasım geldi yine. Bir akşam hüznü çöktü yüreğime. Dil suskun, gönül yorgun. Ne desem ne yazsam nasıl ifade etsem sana olan duygularımı bilmiyorum ama yazasım geldi yine öyle... Sen anlarsın beni, ben anlatamasamda yazamasamda, bakışımı okur gözlerin bilirim. Yüreğin bilir yüreğimi bilirim... Sen ki benim Herşeyim ve Herbişeyim. Ömrümü ömrüne verdiğim sevgili sensizlik en ağır imtihan bu yorgun yüreğime bunu bilesin...

.sKs.