17 Ocak 2013 Perşembe

Efkarlıyım

Yine efkarlıyım bu akşam, sorma hiç neden? İçimde eser sert rüzgar ve yağmurla boğulur yüreğim.. Ardından fırtınayla karışır kar taneleri, O beyazdır ama insanlar kara. O temizdir ama insanlar karanlık... Gelde anla dersin içinden sessizce ama anlam veremezsin işte insanlara... Güven bana derler en derin acıyı hissettirirler, yalan dünya bu olsa gerek. Yeri gelir anlatamazsın derdini, toprak olur sırların... Anlat derler anlat dertler paylaşıldıkça azalır derler. 
Yarın bir bakmışsın çoğalmıştır. Herşey boştur! Bu dünyada gerçek ve doğru insan bulmakta zordur... İnsan dediğimizde bir durur düşünürüm hatta ve hatta geri adımlar atmaya başlar ayaklarım... Nedendir bilinmez desemde herşeyin vardır sebebi bilir Rabbim! Ötesi gerisi yok işte, dünya ortada insanlarda ortada... Gün gelecek elveda diyeceğim toprak olacağım ve unutulacağım... Kim nederse desin sonumuz ölüm etmemeli zulüm...

.sKs.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder