Sessiz

Sessizlikmiş mutluluk? Öyle söyledi sessiz. Şu hayat anlamaya ve anlaşılmaya yer vermiyorsa yaşamanın ne faydası var acaba? Herkes benim gibi düşünürmü bilmem fakat yürek çırpınıyorsa delice. Uçmak istiyorsa kanatlanıp ve uçamıyorsa hapsedilmişcesine işte ozaman bir sıkıntı var demektir... Çaresi belki bellidir, çaresizliği gidermenin yolu çareyi aramamaktır belki.. Aradıkça kayboluyor, dağılıyor insan. Hele anlatamıyorsa derdini insan işte ozaman dokunur bütün yaşam... Birde eklenmişse üstüne üstelik yağan yağmurun ardından gözlerdeki tane tane damlacıklar vay haline... Dokunurda dokunur, düşünceler boğar bir denizin seni alıp boğmasından daha beterdir acısı... Ya sensindir anlaşılmaz olan ya sensindir anlamayan yada en iyisi artık yazıya son vermek.... Bütün suçu insan kendinde aramalı diyerek uzak tutuyorum bütün hayatı ve insanları suçlardan...

Sümeyra Kula Satık